Noah wordt eind juni pas 2 jaar, maar is de laatste tijd al flink aan het peuterpuberen. Hij kan om alles boos worden en gaan huilen. Zo werd hij laatst heel boos en verdrietig omdat zijn eierkoek bijna op was en zijn zus nog een halve had. En die mocht hij niet hebben. Zwaar leven. 😛
Omdat er bij de dreumes-tag veel lezers waren die het herkenden besloot ik een klein lijstje te maken van een aantal redenen waarom Noah boos is, dus hier komen ze:
#1 – Omdat we niet met de auto gaan
Noah is tegenwoordig dol op auto’s (TUTA!) en hij wil dan ook elke dag een ritje maken. Jammer genoeg voor hem zitten we midden in een pandemie en blijven we vooral thuis, en àls we dan toch ergens naartoe gaan dan is dat op loopafstand. Resultaat: een dreumes die huilend en drammend midden in de voortuin ligt.
#2 Omdat hij geen koekje mag
Dat hij er 3 seconden geleden al eentje naar binnen heeft gewerkt vergeet hij voor het gemak even.
#3 Omdat zijn zus het roze bord heeft
Want HALLO, dat roze bord is zijn favoriet! Of de gele beker. Of het blauwe bakje. Eigenlijk alles wat een ander heeft. Toevallig he?
#4 Omdat ik hem draag
Als we van en naar het kinderdagverblijf lopen duurt dat vaak zó lang – want hij ligt eerst 2 minuten in de voortuin – dat ik hem uiteindelijk maar optil. Maar dat mag dus niet. HIJ. WIL. ZELLUF. LOPEN.
#5 Omdat ik hem neerzet
Hoe durf ik hem neer te zetten?! Dan moet hij zelf lopen en HALLO, hij wil met de auto!
En zo nog 4564154857 redenen. Herkenbaar? Vast wel. 😉
Een hele tijd geleden kwam ik deze tag tegen bij Malou, maar vulde ‘m nooit in. Nu is het voor Sophie inmiddels al te laat, maar voor Noah kan ik de tag nog wel invullen. 🙂
Wat is zijn leeftijd?
Noah is 19 maanden, dus ruim 1,5jr.
Wat is zijn favoriete eten?
Totdat hij 1,5jr was at hij praktisch alleen maar gekookte aardappelen met groente en vlees, maar sinds een maandje is hij opeens dol op pasta. Vooral van macaroni gaan er zo 3 borden in. Naast pasta lust hij natuurlijk ook graag de andere P’s: pannenkoeken, poffertjes en patat. Eh, friet. 😉
Het favoriete tussendoortje?
Knijpfruit, koekjes en chips.
Wat is zijn favoriete drinken?
Halfvolle melk. Ranja en appelsap vindt hij ook lekker, maar water drinkt hij ook gewoon.
Favoriete televisieprogramma?
Haha, bij het lezen van deze vraag schoot ik in de lach. Noah kijkt graag naar Jokie&Jet, Nijntje of gewoon gezellig mee naar whatever ik aan het kijken ben. Maar waar hij écht helemaal in trance naar kan kijken is een liveset van Headhunterz. Zullen de lichtjes wel zijn denk ik, haha!
Favoriete boek?
Alles van Nijntje.
Favoriete speelgoed?
De tablet. Als hij daar niet op mag dan speelt hij graag met zijn Wobbel” target=”_blank” rel=”noopener” data-wplink-url-error=”true”>Wobbel. Buiten glijdt hij graag van de glijbaan en speelt hij in de zandbak.
Favoriete kleur?
Roze. Er is dus regelmatig ruzie over wie er tijdens het avondeten het roze bord mag. :-p
Wat maakt hem verdrietig?
Momenteel maken veel dingen heb verdrietig. Van het moeten lopen i.p.v. met de auto (het kinderdagverblijf is 2 straten verderop) tot het feit dat zijn koekje bijna op is. Dreumes struggles.
Hoe noemt hij papa en mama?
Papa en Baba.
Wat is zijn favoriete knuffel?
Toen ik zwanger was kregen we een leuk konijn van het merk Happy Horse en die vond ik zo leuk dat ik er nog een bijkocht in de hoop dat ik hier hèt knuffeltje van kon maken. Bij Sophie heb ik een konijn van Little Dutch naar voren geschoven en dat werkte prima, maar helaas was Noah het met mijn keuze niet eens. Zijn favoriete knuffeltje is het gratis knuffeldoekje van Bonbébé die in het zwangerpakket van Plus supermarkt zit/zat. Lekker goedkoop haha!
Een favoriete activiteit?
Eten, klimmen, springen en glijden van de glijbaan.
Wanneer slaapt hij?
Overdag gaat hij meestal rond 13u naar bed en slaapt dan gemiddeld 2 á 3 uur. ‘s Avonds gaat hij meestal rond 20u naar bed en slaapt dan – als het aan hem ligt – tot een uur of 9 á 10 in de ochtend. Voorheen maakte ik hem op opvangdagen altijd rond 8u wakker, maar nu Sophie naar school gaat doe ik dat een half uurtje eerder.
Wat maakt hem druk?
Sophie! Zij kan hem helemaal hyper maken, haha! Gelukkig gaat Sophie nu naar school dus heb ik 2 ochtenden per week dat Noah heerlijk rustig in z’n eentje zit te spelen.
Wat maakt hem geweldig?
Alles! Zijn lachje, zijn streken en zijn lieve knuffeltjes. Mijn lieve ventje. <3
Een tijdje terug beloofde ik een blog te wijden aan de nieuwe babykamer, dus hier is ‘ie dan: de babykamer roomtour! 🙂
Noah’s kamertje
Nog voordat ik het geslacht wist was ik er al over uit welke kleuren ik voor het kamertje wilde gaan gebruiken: marineblauw en okergeel. Ik was er heilig van overtuigd weer een meisje te krijgen, maar ook voor een jongen waren dit mooie en stoere kleurtjes. Na lang nadenken over hoe en wat ik geschilderd wilde hebben, heb ik één lange muur voor de helft blauw geschilderd en aan de andere kant 1 blauwe driehoek en 1 gele driehoek geschilderd. Meer blauw dan geel dus, want ik vond de gele kleur net even iets te druk om een hele muur mee te vullen.
Commode met plankjes, decoratie en marineblauwe driehoek op de muur
Done by Deer
Ik ben al een tijdje fan van Done by Deer, dus toen ik weer zwanger was wilde ik de babykamer heel graag aankleden met accessoires van dit merk. Zo heb ik nu o.a. een verschoningskussen met een super leuke hoes eromheen. Voordeel van dit aankleedkussen is dat er geen extra hoes omheen hoeft, want de hoes die er al omheen zit is waterafstotend en super zacht voor je baby. 🙂 Bij een poepluier leg ik er wel even een hydrofiele doek op, maar dat deed ik bij het ‘normale’ aankleedkussen van Sophie destijds ook al.
Aankleedkussen van Done by Deer (Dreamy Dots)
Naast een aankleedkussen heb ik ook een mooi babynestje – deze gebruiken we beneden in de box – en twee mooie opbergmanden van Done by Deer. Hier kan uiteraard van alles in doen, maar ik gebruik ze als wasmand. 🙂 De ene (met streepjes) gebruik ik voor gekleurde was en de andere (met stipjes) voor de witte. Ideaal! En ze zien er een stuk leuker uit dan de normale doorsnee wasmanden.
Opbergmanden van Done by Deer (Happy dots and stripes, black)
Okergele muur
Omdat ik okergeel wel echt een toffe kleur vond, wilde ik toch wel één grote driehoek in die kleur en het is de hoek bij het ledikantje geworden. Speciaal voor dit kamertje had ik mooie marineblauwe ledikantdekens gekocht – want dekentjes had ik al, alleen niet in mooie bijpassende kleuren – zodat dit tof zou combineren met de okergele muur erachter, maar helaas voor mij ging Noah al na 3 weken op oorlogspad en werd het al snel tijd voor slaapzakjes. Helaas, pindakaas. Haha!
Ledikantje met knuffeltjes en okergele driehoek op de muur
Babykamer decoratie
Om het kamertje wat op te fleuren wilde ik wat posters ophangen. Ik ben een beetje voor de indianen/wild west stijl gegaan en Sophie koos voor haar baby broertje een ananas uit. 🙂 Op de plankjes bij de commode staat ook een poster en een letterbord + een paar cactussen, bamboe en twee kunstplantjes.
Plankjes met ingelijste posters en een cactus
Zo, dit was ‘m dan. De roomtour van Noah’s babykamertje. 🙂 Wat vinden jullie ervan? Ik lees het graag hieronder!
Vorige week was het EBW (European Babywearing Week) dus leek het mij het uitgelezen moment om een blog te wijden aan het dragen van je baby. Ik ben zelf absoluut geen ‘draagmama’, maar heb wel zowel een draagdoek als -zak in huis en ik snap dat het voor velen echt een uitkomst is en waarom zij het fijn vinden om hun kindje te dragen.
Nu ik zwanger ben van nummer 2 ben ik me er weer in gaan verdiepen en merkte dat het soms echt even zoeken is naar de juist informatie. In de Facebookgroep met andere mama’s in spé die net als ik in juni zijn uitgerekend stelde ik de vraag of zij door de draagbomen het bos nog zagen en wat bleek: voor velen was het toch wel onduidelijk wat nou handig is.
Allereerst: elk kind is anders
Toen ik zwanger was van Sophie, was het aanschaffen van een draagdoek/zak een van de eerste tips die ik kreeg, dus had ik een mooie rekbare draagdoek bemachtigd. “Ideaal voor als je je handen vrij wilt hebben en de baby vindt het heerlijk” luidde het advies. Het knopen lukte me in het begin voor geen meter, maar na een paar Youtube tutorials ging het wel aardig.
Een paar weken na de bevalling gingen we op verjaardagsvisite en dat leek mij het perfecte moment om de draagdoek uit te proberen. Helaas bleek toen dat Sophie de draagdoek helemaal niet fijn vond. Ze keek liever in het rond en lag dan ook veel liever in de box of kinderwagen.
Nu ik zwanger ben van baby Harvey ben ik heel benieuwd of deze baby wel gedragen wil worden. De draagdoek ligt in ieder geval weer gewassen in de kast, klaar om gebruikt te worden. 🙂
De voordelen van dragen
Ik wil het dragen wel weer opnieuw gaan proberen. Dit omdat het dragen van je kindje een aantal voordelen heeft:
tijdens het dragen heb je je kindje dichtbij je, maar toch je handen vrij.
als je draagt komt het knuffelhormoon – Oxitocine – vrij, wat bijdraagt aan de hechting tussen jou en je kindje.
het dragen reduceert prikkels.
in tegenstelling tot een kinderwagen is een draagdoek/zak altijd te gebruiken, ook op plekken met veel trappen of bijvoorbeeld op het strand.
Draagdoek of draagzak?
Er zijn talloze soorten dragers op de markt. Voor ieder wat wils, zou je kunnen zeggen. Voordat je een keuze maakt is het belangrijk na te denken over wat je precies wilt. Een draagdoek moet je zelf knopen en dit kan voor sommigen nogal een drempel zijn. Want wat als je nou niet goed knoopt? Zit je kindje dan wel stevig? Of is de houding dan wel goed? Gelukkig zijn er op YouTube genoeg filmpjes te vinden waarin stap voor stap wordt uitgelegd hoe je een doek kunt knopen, dus laat je hierdoor vooral niet afschrikken.
Een draagzak is daarentegen vaak ready-to-use. De eerste keer verstel je de draagzak, maar daarna is het vaak omdoen, kindje erin, vastklikken en klaar. Het nadeel van een draagzak is wel dat ze niet allemaal geschikt zijn voor pasgeboren baby’s. Dit verschilt per merk en type, goed opletten dus bij het aanschaffen.
Verschil geweven en rekbare draagdoek
Rekbare draagdoek
Een rekbare draagdoek is – de naam zegt het al – rekbaar. Hierdoor kun je de doek eerst knopen/omdoen en daarna pas je kindje erin doen. Zeker voor mama’s (en papa’s) die net beginnen met dragen is dit heel fijn. Een rekbare doek is geschikt voor buikdragen en is te gebruiken vanaf de geboorte totdat je kindje ongeveer 7kg weegt. Een nadeel is dat deze doeken minder geschikt zijn voor tijdens warmere dagen, aangezien je deze doek in meerdere lagen moet knopen.
Edit: ik kreeg een tip dat er ook rekbare doeken zijn van bamboe, die luchtiger zijn en daardoor beter geschikt voor tijdens de zomermaanden.
Geweven draagdoek
Met een geweven draagdoek kun je je kindje op zowel je buik, rug als zij dragen. Deze doeken zijn bruikbaar vanaf de geboorte totdat je kindje een peuter is. Het voordeel van dit type draagdoek is dat er veel verschillende draagmethodes mogelijk zijn. Het nadeel is dat het knopen wel wat oefening (en geduld) kost en dat je altijd opnieuw moet knopen als je je kindje eruit hebt gehaald.
Ik wil mijn kindje dragen, wat nu?
Stap 1 is op zoek gaan naar een draagconsulent. Deze kan jou helpen met het maken van de keuze tussen een doek of zak. En stel je kiest voor een doek, kies je dan een rekbare of een geweven? Een draagconsulent kan al jouw vragen beantwoorden. Daarnaast kan je tijdens zo’n consult meteen diverse draagdoeken en -zakken uitproberen, zodat je meteen het verschil kunt voelen. Dat je beste vriendin bijvoorbeeld zweert bij haar Tula draagzak, betekent niet dat dit ook de meest fijne drager is voor jou.
Mocht je een draagconsulent in eerste instantie een beetje overdreven vinden, dan kun je er ook voor kiezen eerst meer informatie op te vragen bij “kenners”. Er bestaan speciale Facebookgroepen voor dragen, Draagpraat bijvoorbeeld. Daar kun je met al je draaggerelateerde vragen terecht. 🙂
Belangrijk om te weten
Als je gaat dragen is het belangrijk dit ergonomisch te doen. Dit houdt in: de knietjes opgetrokken tot navelhoogte, het ruggetje bol en beentjes naar buiten geopend (en dus niet bungelend naar beneden). Helaas is de term ‘ergonomisch’ niet beschermd en mag iedere fabrikant deze term schaamteloos op zijn product zetten, dus let hier goed op! Er worden helaas nog (te)veel niet-ergonomische draagzakken verkocht, mede door verkeerd advies in babywinkels. Wat erg jammer is, want niet-ergonomisch dragen is slecht voor de heupjes van je kindje.
Wat ook handig is om te weten is dat sommige draagzakken – bijvoorbeeld Manduca – maatgebonden zijn. Dit is dus niet handig als zowel jij als je partner de draagzak wil gebruiken. Een draagdoek is sowieso door iedereen te gebruiken, aangezien je deze zelf moet knopen.
Win €25,- shoptegoed!
Ben jij er al helemaal uit welke drager je wilt? Je kan nu €25,- Bol.com shoptegoed winnen! Bij Bol.com kun je terecht voor een ruim aanbod draagdoeken en draagzakken. Om kans te maken dien je het volgende te doen:
Laat hieronder een reactie achter dat je meedoet en vertel welke draagdoek of draagzak je graag zou willen aanschaffen. Vergeet hierbij geen geldig e-mailadres te gebruiken, want op dit adres krijg je bericht als je gewonnen hebt.
It’s that simple! Meedoen kan tot vrijdag 31 mei 23:59. De winnaar wordt zaterdag 1 juni bekend gemaakt en krijgt tevens persoonlijk bericht. Heb je al een draagdoek en/of draagzak en gebruik je het shoptegoed liever ergens anders voor? Dat mag natuurlijk ook. Het €25,- shoptegoed is vrij te besteden bij bol.com. 🙂
01/06/19: De winnaar is bekend! Anja, gefeliciteerd met het shoptegoed. Er is een e-mail onderweg.
TIP: Marjo van “Met liefde gestrikt” is actief op Instagram en Facebook en post regelmatig over dragen. Ze is tevens draagconsulent, dus bij haar kun je terecht met al je vragen over dragen.
Volgende week is het weer Moederdag. Dit is de eerste Moederdag dat Sophie naar de opvang gaat, dus er ligt inmiddels een mooi zelfgeknutseld cadeautje in de kast die ik volgende week zondag mag openmaken. 🙂 Maar naast zo’n mooie tekening – of wat het ook mag zijn – is het natuurlijk ook fijn om iets te krijgen waar je echt iets aan hebt.
Elk jaar weer vind ik het lastig om een verlanglijstje te maken. Met Moederdag, Sinterklaas, Kerst en mijn verjaardag is het altijd weer even brainstormen wat ik nou eigenlijk wil. Voor mijn verjaardag en de feestdagen vraag ik dan vaak maar “gewoon” een cadeaubon, maar voor Moederdag wil ik toch wel iets krijgen wat ik met een ontbijtje op bed kan uitpakken. 🙂
Moederdag cadeautips
1. Ontspanning – Verwenpakket van Rituals
Dit is toch wel een van mijn favorieten: een giftset van Rituals. Vooral Hammam vind ik erg lekker en nu ik zwanger ben is het Tiny Rituals badpakket ook heel fijn. Rituals heeft nu ook weer een nieuwe limited edition, The Ritual of Chado. Deze zou ik stiekem nu wel willen uitproberen. Hint, Yannick. Hint. 😉
2. Praktisch – Een nieuwe telefoonhouder
Ik mag mijn abonnement namelijk verlengen en volgende week zal mijn nieuwe telefoon worden geleverd. Met mijn huidige telefoonhouder heb ik 5 jaar gedaan, maar aangezien mijn nieuwe telefoon een stuk groter is zal deze er niet meer in passen. Tijd voor een nieuwe dus.
3. Gadget – Fotoprinter
Een fotoprinter staat al een tijdje op mijn lijstje en HP heeft recent een nieuwe uitgebracht; de HP Sprocket 200. Oké, ik geef het toe. Dit is wel een wat duurder cadeau, maar wel eentje waar ik jaren plezier van zal hebben. 🙂 Momenteel bestel ik mijn foto’s bij LALALAB – gebruik PG5X5MQW voor €5,- korting op je bestelling – maar daarvan is de levertijd toch al snel een week. Meestal is dat niet erg, maar soms wil ik gewoon meteen met mijn 9 maanden boek aan de slag en dan is het toch wel handig als ik de foto’s meteen kan inplakken. 🙂
4. Creatief – Invulboek
Het ‘Ik ben zwanger’-boek is momenteel het enige invulboek van Studio Ins & Outs dat ik in huis heb, maar aangezien het schrijven, knippen en plakken erg verslavend en verrassend genoeg ontspannend werkt wil ik er nog meer. Op dit moment staan zowel het ‘Erop uit!’ vakantiedagboek als het receptenboekje op mijn wishlist.
5. Persoonlijk – Naamsieraad
Wat ook op mijn wishlist staat is een mooi sieraad met de naam of initialen van Sophie en baby Harvey. Die van Vedder & Vedder vind ik ontzettend tof – maar voor de ketting die ik wil moeten we eerst even de loterij winnen. Gelukkig zijn er ook genoeg alternatieven, de naamsieraden van Kaya Sieraden bijvoorbeeld.
6. Ontspanning – Een hangmat
Met de zomer in aantocht is het heerlijk om buiten in de tuin te relaxen. Dit kan natuurlijk op een ligbed, loungeset of gewoon met een handdoek op het gras, maar een hangmat met hangmat standaard geeft nog nèt even wat meer vakantiegevoel. Go me-time!
Wat zou jij graag willen krijgen? 🙂 Ik lees het graag hieronder.
Gisteren was het zover: de Negenmaandenbeurs ging weer van start! Op uitnodiging ging ik een kijkje nemen en was benieuwd hoe het zou zijn, aangezien ik er nog nooit was geweest.
Baby Innovation Awards 2019
Om 8:30 moest ik mij melden, wat iets later werd aangezien ik in de parkeergarage uitgang F niet kon vinden en uiteindelijk maar helemaal omliep. Bij de ingang kreeg ik een badge met mijn naam en de naam van mijn blog erop (en dat vond ik best stoer 😉 ) en ging naar binnen. Ik liep een rondje door de hal waar veel standhouders nog bezig waren met opzetten en ging daarna richting de de stand waar de Baby Innovation Awards zouden worden uitgereikt.
Het duurde nog eventjes voordat het begon dus maakte ik een kort praatje met Kim-Lian, die het hele gebeuren aan elkaar zou gaan babbelen. Om 9:15 begon de uitreiking en werden de winnaars bekend gemaakt.
Van bovenstaande producten ben ik zelf heel erg fan van de Minimonkey Minisling. Deze kwam ik toevallig een aantal weken geleden tegen via een Instagram ad en zette deze meteen op mijn kraamcadeaulijstje. Deze drager is licht, luchtig en kan ook worden gebruikt tijdens het douchen of in het zwembad. Lijkt mij met onze zomerbaby straks dus ideaal. 🙂
Goodies, goodies, goodies
Na de uitreiking kreeg de pers een mooie goodiebag mee met daarin o.a. de Biobuddi Bumba speelgoedblokken. Sophie heeft inmiddels al genoeg speelgoed dus ik wil deze graag weggeven aan een van mijn volgers! Houd mijn blog en socials dus in de gaten. 😉
Ook bij andere stands kreeg ik mooie spullen mee. Hierover schrijf ik binnenkort een aparte blog, want naast dat ik goodies heb gekregen heb ik zelf natuurlijk ook allerlei dingen gekocht. Iets met zwanger zijn en overal babyspulletjes zien. 😛
Negenmaandenbeurs, een aanrader of toch niet?
Jammer genoeg heb ik vanwege mijn bekken de beurs vroegtijdig moeten verlaten. Lopen is niet zo erg, maar slenteren en stilstaan is nu ik de 20 weken ben gepasseerd echt funest. Om die reden besloot ik aan het begin van de middag weer richting mijn auto te gaan, maar ondanks dat ik niet alles heb kunnen zien heb ik het erg naar mijn zin gehad.
Of je nu zwanger bent of al (jonge) kinderen hebt, op de Negenmaandenbeurs zijn genoeg leuke dingen te vinden. Zo is er onder meer een speciaal testparcours voor kinderwagens, staan er diverse draagconsulentes voor je klaar om je te helpen bij het vinden van de perfecte draagdoek of -zak, kun je er inspiratie opdoen voor de babykamer en worden er ook diverse workshops als babyfotografie gegeven.
Ben jij weleens naar de Negenmaandenbeurs geweest? Of ga je deze week? Ik lees het graag hieronder. 🙂
Woensdag was het zover: we gingen naar het consultatiebureau voor het 2 jaar consult. Eigenlijk hadden we de afspraak vorige week, maar aangezien Sophie toen ziek was heb ik de afspraak verzet. In deze blog lees je over het consult, wat er allemaal gevraagd werd, hoe Sophie zich ontwikkelt en of ze de afgelopen tijd nog gegroeid is. 🙂
Vragen 2 jaar consult
Vorig jaar kreeg ik te horen dat er een vragenlijst opgestuurd zou worden, welke ik in moest vullen zodat deze kon worden besproken tijdens het consult. Nou, ik heb geen vragenlijst gezien. 😉 Wellicht is het ondertussen alweer veranderd of zijn ze het gewoonweg vergeten, maar ik kreeg alle vragen tijdens het consult zelf.
De volgende vragen werden onder andere gesteld:
Kan het kind blokjes stapelen
Kan het kind met 2-woord zinnen spreken
Hoeveel woordjes spreek het kind al
Kan het kind lichaamsdelen aanwijzen en benoemen
Hoe gaat het met tandenpoetsen
Hoe gaat het met eten en drinken
Is het kind al bezig met zindelijkheid
Meten en wegen
Bij binnenkomst konden we meteen meten en wegen, dus ik kleedde Sophie uit en zette haar op de weegschaal. In aanloop naar deze afspraak was ik een benieuwd wat ze van Sophie’s gewicht zouden vinden, want in december woog ze 14,2kg en dat is voor een kind van bijna 2 best wel flink. Nu trek ik me niet zo snel iets aan van wat ze daar zeggen en al helemaal niet omdat het haar eigen groeilijn is, maar was toch wel nieuwsgierig of ik daarover vragen zou krijgen.
Eenmaal op de weegschaal bleek dat Sophie tijdens 3 dagen buikgriep 1,5kg is afgevallen (doe mij na m’n zwangerschap ff een buikgriepje 😛 ) want er kwam 12,7 tevoorschijn (note: dat woog ze rond haar 1ste verjaardag ook). Daarmee zit ze nu op het gemiddelde, dus dat is netjes. Wel bizar dat het gewichtsverlies bij een kind zo snel kan gaan.
Na het wegen mocht ze bij de meetlat gaan staan. De ‘meet en weeg’-mevrouw duwde het meetlint hard op Sophie’s hoofd, waardoor Sophie mij verschrikt aankeek en een beetje krom ging staan. “88cm” zei ze. Ik gaf aan dat dat niet klopte want in december was ze langer, dus er werd nog een poging gedaan. Nu deed ze wel normaal en Sophie stond keurig recht tegen de muur. “90cm” werd er gezegd. “Zie je wel”, dacht ik. Heel bijzonder dat ik zelf moet aangeven of het wel of niet klopt.
Groeicurve Sophie
Kinderarts
Na het meten en wegen moesten we even wachten. Allereerst omdat wij vroeg waren, maar ook omdat het – zoals gewoonlijk – uitliep. Ik moedigde Sophie aan om te gaan spelen maar dit deed ze niet. Ze hing aan mijn been en wilde alleen spelen als ik meeging. Na 2 keer was ik het wel zat, dus zaten we samen op een stoel te wachten tot we aan de beurt waren.
Er ging een deur open en een van mijn grootste nachtmerries kwam naar buiten: de kinderarts die ik absoluut niet meer bij mijn kind in de buurt wil hebben. In het verleden hadden we één afspraak met haar en tijdens dat consult werden er de meest vreemde vragen gesteld, behalve die over de ontwikkeling van Sophie. Er werd nauwelijks naar Sophie zelf gekeken, over hoe ze het deed en wat ze allemaal al kon, en tijdens het vaccineren ging het ook niet helemaal lekker terwijl Sophie de meest relaxte baby was die je kan hebben.
Jeugdverpleegkundige
Gelukkig voor mij hadden we geen afspraak met haar, maar met de jeugdverpleegkundige. Zij kwam niet veel later naar buiten om ons te roepen. Het was dit keer wel een andere dan alle voorgaande keren, dus daar moest ik wel aan wennen, maar gelukkig was ze hartstikke aardig en Sophie kwam meteen los. Tijdens het wachten was ik even bang dat Sophie tijdens dit consult niks zou gaan laten zien, maar dat was dus niet het geval. Ze ging meteen vrolijk spelen en terwijl ik met de jeugdverpleegkundige in gesprek was over voeding en zindelijkheid kletste ze gezellig met ons mee.
“Zo, wat kan ze al goed praten!”, zei de verpleegkundige. Ik vertelde dat ze sinds een week of 3 ineens grote sprongen maakt met taal. Zo praat ze nu geregeld met 3-woord en 4-woord zinnen en is ook druk bezig met het leren van het alfabet. Eerst dacht ik dat ze de letters herkent aan de kleur (wij hebben van die foam badletters) maar als we bijvoorbeeld in de supermarkt lopen herkent zij ze ook. Zo is onder meer de A van auto, de E van eten, J van jam, de S van saus – niet van Sophie 😉 – en de H van huis én baby Harvey. Ook weet ze dat zowel de M als de D de letters zijn van mama en de P en Y van papa. Van de 26 letters herkent ze er al zo’n 18, dus dat gaat al hartstikke goed.
Slimme meid
Volgens de jeugdverpleegkundige hebben we een slimme meid die voorloopt qua ontwikkeling. Ik heb zelf geen vergelijkingsmateriaal, dus het zal wel, maar trots ben ik sowieso. 🙂 Omdat we een nieuwe verpleegkundige hadden keek ze ook nog even in het systeem hoe Sophie zich het eerste jaar ontwikkelde. “Wow wat was ze snel met alles!” Ik knikte. “Ja, ik hoop dat nummer 2 iets langer baby blijft.” Ze moest lachen en beaamde dat het met een 2de wel lekker is als ze wat later lopen, maar dat hebben we uiteraard niet voor het zeggen.
Ze vroeg ook nog even aan Sophie waar haar neus zat. “NEUS!” riep ze, terwijl ze in haar eigen neus kneep. “MOND, OOR, OOG, BUIK, VOET” riep ze erachter aan. Ze ging maar meteen heel het lijstje af. De verpleegkundige lachte. “Oké, duidelijk! Jij weet precies waar alles zit en hoe het heet”. “Ja, mama baby in buik!” zei Sophie. “Kijk”. En hop, mijn shirt moest omhoog en liet aan de verpleegkundige zien waar broertje of zusje zit. “Kijk, baby! Baby Harvey. Ik zusje ook” zei ze blij.
Voor de vorm liet de verpleegkundige haar ook nog blokjes stapelen. Ze liet even zien dat ze het kon, maar was er al snel klaar mee. “Ik auto spelen” en hop, weg was ze. Met de tractor spelen was veel leuker. 😉
Peuterspeelzaal
Omdat Sophie blijkbaar voorloopt met bepaalde dingen werd mij geadviseerd om Sophie naast één dag kinderopvang ook één of meerdere dagdelen op een peutergroep te doen. Dit was ik sowieso al van plan, want op een of andere manier is de peutergroep véél goedkoper dan de normale opvang (60 euro per maand voor 2 dagdelen tegenover 380 euro per maand voor één dag).
Ze raadde mij meteen aan om hier zo snel mogelijk werk van te gaan maken i.v.m. wachtlijsten, dus ik ga dinsdag als ik Sophie ga wegbrengen maar meteen even een balletje opgooien. Ze zit momenteel in een verticale groep, dus weet niet of het verschil heel groot zal zijn, maar qua geld is het sowieso wel interessant.
Hoe ging het 2 jaar consult bij jullie? En zijn jullie kindjes naar de peuterspeelzaal gegaan of alleen naar het kinderdagverblijf? Ik lees het graag hieronder. 🙂
Sophie is inmiddels al 16(!) maanden en ik moet toch wel eerlijk bekennen dat het moeder zijn me – tot nu toe – prima bevalt, iets wat ik echt niet had verwacht. Sterker nog; dankzij alle hormonen en het babynieuws van de afgelopen maanden heb ik er zelfs aan zitten denken om voor een broertje of zusje te gaan, maar ik twijfel nog. 😉
De eerste week
De eerste week na de bevalling kon ik mezelf wel voor m’n kop slaan: waar the fuck was ik aan begonnen? Wat moest ik nou met dit kind? Kon iemand zoals ik, iemand met het geduld van een aangebrande visstick, wel een goede moeder zijn? Was ik hier wel voor gemaakt? Sophie huilde helemaal niet veel en was een uiterst tevreden baby, maar als ze een keer huilde dan zat ik na 3 seconden al tegen het plafond. “Hou alsjeblieft op.”
In de kraamweek heb ik wel met Sophie geknuffeld, maar achteraf gezien niet zoveel als ik zou willen – of zou ‘moeten’. Daar voel ik me best nog wel eens schuldig over. Ook vraag ik me af waarom ik op sommige momenten geen behoefte had aan contact met mijn baby. Had ik een (lichte) vorm van PND? Of hoort het er stiekem gewoon bij, maar lult niemand erover? Ik heb geen idee.
Verandering
Ik moest heel erg wennen aan de verandering. Opeens geen baby meer in mijn buik, maar in de box. Een baby die huilt, iets waar ik – toen – slecht tegen kon. Niet echt handig als je mama bent, I know. Behalve het gehuil vond ik het ook lastig om geleefd te worden. Ik leefde van luier naar flesje, van flesje naar slaapje en van slaapje naar luier. Ergens tussenin soms ook nog een badje en, o ja, ook nog kraamvisite… Die verschrikkelijke kraamvisite. Bij een 2de blijft mijn voordeur dicht, dat vertel ik je alvast. Ik stuur wel een foto, ofzo.
Maar hoe ik in het begin op bepaalde momenten geen behoefte had aan contact met mijn kind, des te groter is die drang nu. Ik ben het liefst heel de dag bij haar. Samen spelen, leuke dingen doen. Ik geniet nu echt van het moeder zijn en ben super trots dat dat lieve kleine murpje mijn dochtertje is.
Eenzaam
Maar het moeder zijn brengt ook eenzaamheid met zich mee. Sinds ik moeder ben, heb ik veel minder vrienden. Tijdens de zwangerschap zag ik diverse vriendschappen al verwateren en dat werd na de bevalling alleen maar erger. Ik vind dit niet heel erg, want nu weet ik wel wie mijn echte vrienden zijn, maar het maakt me dus wel eens eenzaam. Ik probeer minimaal 1 keer in de 2 weken af te spreken met mijn beste vriend, al is het maar ff chillen bij de grote gele M, maar dit is eigenlijk veel te weinig. Zeker gezien het feit dat ik voornamelijk vanuit huis werk en er niet heel veel momenten zijn waarop ik face2face een leuk gesprek heb met een volwassene. Ik kan dan ook niet wachten om vanaf volgende week één dag per week bij een bedrijf hier op het dorp aan de slag te gaan.
Dit betekent wel dat Sophie naar de opvang moet en dat is voor mij een hele grote stap. Tot nu toe nam Yannick vrij of kwam mijn opa een paar uurtjes oppassen. Vandaag is ze eventjes een dagje wennen bij het kinderdagverblijf en terwijl ik in mijn eentje terug naar huis liep rolden de tranen over m’n wangen. Ze hing bij het weggaan echt aan m’n been en wilde niet dat ik haar daar achterliet. Ik hoop met heel m’n hart dat ze een leuke dag heeft, anders weet ik niet of mijn moederhart het wel aankan om haar elke week weer opnieuw te moeten achterlaten. Ik ben benieuwd hoe mijn lezers dit (hebben) ervaren? Ervaringen en tips zijn welkom in de comments.
Moeder zijn
Long story short: ik vind moeder zijn leuk, maar ook een beetje eenzaam. Ik zou het, ondanks dat ik minder vrijheid heb, het allemaal voor geen goud willen missen. Overigens ben ik sinds mijn bevalling echt een weekdier geworden en kan ik nu echt niet meer zonder mijn kind, haha!
Het moeder zijn valt me al met al minder zwaar dan ik had verwacht. Hoe ervaar jij het ouderschap? Ik lees het graag hieronder. 🙂 Reageren op Facebook of Instagram kan natuurlijk ook.
Nu Sophie 1 jaar is krijgen we regelmatig de vraag of er bij ons nog een tweede komt. In januari kregen wij er weer een buurmeisje bij, vrienden van ons zijn vorige maand voor de tweede keer ouders geworden, ik word over ongeveer een half jaar voor het eerst tante en toevallig begon mijn schoonzus er laatst over. “Willen jullie nog een tweede?” Ondanks dat ik nooit kinderen wilde ben ik onwijs blij met Sophie en ben ik er stiekem wel over gaan nadenken… Wel of geen tweede kind?
Tegenvallen
Waar ik een beetje mee zit is het volgende: Sophie is een droomkind. Ze sliep vanaf dag 1 door, lust vrijwel alles en is bijna altijd vrolijk. We kunnen haar makkelijk overal mee naartoe nemen en als we uit eten gaan dan merken de overige gasten 9 van de 10 keer niet eens dat er een baby – inmiddels dreumes – in het restaurant aanwezig is.
Dus, dit kan bij een tweede eigenlijk alleen tegenvallen. Toch? Hoe groot is de kans dat een baby meteen doorslaapt? 1%? Dus hoe groot is de kans dat een tweede kind ook meteen doorslaapt? Ondanks dat ik én mijn zusjes ook allemaal meteen doorsliepen ben ik toch een beetje bang dat wanneer wij voor een tweede kind gaan wij een leven met chronisch slaaptekort tegemoet gaan. En als ik ergens echt niet zonder kan – dat heb ik nu al wel gemerkt met die 3 gebroken nachten die we tot nu toe hebben gehad – dan is het slaap. I. Need. Sleep.
Huilbaby
Daarnaast ben ik ontzettend bang voor een huilbaby. Sophie huilde in het eerste jaar bijna nooit – nog steeds niet overigens -, maar de keren dat ze huilde was ik al heel snel de wanhoop nabij. Ik weet dan ook niet of ik een huilbaby wel zou trekken. Of ik er wel voor gemaakt ben.
Ik lees vaak genoeg verhalen van moeders waarvan hun eerste kind zo makkelijk was dat ze zonder aarzelen voor een tweede gingen en dat de tweede een huilbaby bleek te zijn. En wat dacht je van afwijkingen? We hebben een gezond kind, waarom het lot tarten en kiezen voor een tweede die misschien wel een zorgenkindje blijkt?
Overige nadelen
Naast bovenstaande redenen lijkt het me ook lastig om met twee kids nog me-time te hebben. Nu kan ik zeggen: “ik ga zaterdag uiteten”, en dan is er niks aan de hand. Yannick eet samen met Sophie en legt haar ‘s avonds op bed. Maar dat zie ik met twee kinderen toch niet echt gebeuren. Dan zal je ook net zien dat ze geen van beide gaat slapen en ik na een uur een berichtje krijg: “hoe laat ben je thuis?”, oftewel “help”.
Oppas regelen is een beetje hetzelfde verhaal. Sophie kan ik nu makkelijk ergens (last minute) droppen, maar twee kids wegbrengen is toch wel wat lastiger. Althans, dat denk ik. En met werk zal het er voor mij ook niet makkelijker op worden. Nu werk ik gewoon thuis terwijl Sophie slaapt of zelfstandig speelt, maar met twee kids waarvan de ritmes hoogstwaarschijnlijk niet synchroon zullen lopen zal dat ook wel een uitdaging worden. En ze naar de opvang brengen wil ik ook niet, want dat is juist de reden dat ik vanuit huis werk…
Waarom ik een tweede kind wil
Maar ondanks al die ‘beren’ op de weg, rammelen mijn eierstokken zo hard dat ze het aan de andere kant van het dorp kunnen horen. Ten eerste lijkt het me heel fijn om weer zwanger te zijn en te genieten van zo’n klein hummeltje in mijn buik. Ook lijkt het mij fijn om een zwangerschap mee te maken waarin we er wél 100% samen voor kiezen. Echt samen voor een kindje gaan. Van het proberen zwanger te raken tot samen wachten tot de test is opgedroogd en daarna een paar weken lang samen dat geheim bewaren. Dat is iets wat ik bij mijn eerste zwangerschap wel heb gemist.
Ik ben onwijs dol op Sophie. Zij is mijn zonnetje als het regent, het gouden randje om de grijze wolk. Ik had niet verwacht dit ooit te zeggen, maar doe mij er nog maar (minstens) één. 😀 Daarnaast lijkt het me ook ontzettend leuk voor haar om een broertje of zusje te hebben. Niet dat een kind zielig is als hij/zij geen broertje of zusje heeft, maar ik heb zelf 3 zusjes en dat is toch wel erg leuk. Als kind had ik er niet heel veel aan, want daarvoor is het leeftijdsverschil te groot, maar nu ze 17, 18 en 20 zijn heb ik er spontaan 3 vriendinnen bij waarmee ik alles kan bespreken. Dit wil ik voor Sophie ook, en dan wel met een leuk leeftijdsverschil zodat ze gezellig samen kunnen spelen. 🙂
Wel of geen tweede kind
Maar ja, dan is de vraag: welk leeftijdsverschil is het meest ideaal? 2 jaar? 3 jaar? Voor een leeftijdsverschil van 2 jaar mogen we wel gaan opschieten… Ik weet het nog niet. Denk dat ik voorlopig nog eventjes van Sophie ga genieten. En ondertussen Yannick maar eens overtuigen dat een tweede ook heel leuk is, want hij vindt één kind wel genoeg.
Zou jij meerdere kinderen willen? Of heb je er meerdere? Wat zijn jouw ervaringen? Ik lees het graag in de comments. 🙂
Ik verbeter graag mijn website zodat jij sneller kan vinden wat je zoekt. Hier heb ik wel data voor nodig. Vind je het goed dat ik deze verzamel? Ik weigerIk ga akkoordMeer informatie
Manage consent
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
